عاشقی اشتباهی است

زندگی اشتباهی است

آرزوها اشتباهی است

اعتقادات اشنباهی است

حتی وجودم اشتباهی است

من متعلق به این مکان نیستم

باید وارهم تا بیابم منزلم را

خانه ام در دوردست هاست

جایی که پر از سکوت است

سکوت تنها پر کننده خالی است

سکوت تنها صدای خداست

من باید برهم ،برهم،برهم

می خواهم پربگشایم تا سکوت را بیابم

می خواهم پرواز کنم تا آن سوی هستی

تا عدم ، می خواهم حقیقتم را بیابم

حقیقتی درست ، حقیقت وجود من خدایی شدن است

من آفریده شده ام برای خدایی شدن !

پرواز می کردم ، بالا میرفتم اما

بالهایم سوخت و در اعماق لجنزاری تاریک گرفتار شدم

حال پرواز خیال و سرابی بیش نیست

آنقدر با وجود  و اصل خود بیگانه گشته ام که از پرواز وحشت دارم

شاید هم بالهایم وجود دارند اما همدم من همان لجنزار گشته

لجنزاری که مرا تا اعماقش فروبرد

آن طور با اصلم بیگانه گشته ام که گویی

وجودم لجنزار بوده باور کرده ام که پرواز من رویا بوده

با خود بیگانه گشته ام ،سر دوراهی مانده ام

نمی توانم سرشت حقیقی ام را بیابم

من که هستم ؟ که بودم ؟ به کجا خواهم رفت ؟

آروزهایم را در نگاه او می یابم ، در صدای او ، در وجود او

هرکجا می نگرم او هم هست

گویی لحظه ای از چشمانم جدا نیست

او با تمام روح و جسم من گره خورده است

گره خوردگی درد دارد ، دردی بس شیرین

دردی که در ورای آن تقدس و پاکی را می یابی

دردی که در پی آن نه تنها آروز بلکه حقیقت آرزو را می یابی !

نمی دانم این حسی که در من جریان دارد چیست ؟

عشق نمی توان نامید

عشق دیوانگی است

من دیوانه نیستم

بین مردم عادی زندگی می کنم

اما ... حس می کنم زندگی در میان انسان ها ی عادی خسته کننده است

آری ! دیوانه گشته ام ، این دیوانگی همان عشق است

تک تک ذرات وجودم عشق را فریاد می زند  و

سکوت مطلق دنیای دیوانگی ام را در هم می شکند !

خداوندا تو بگشا در پیش رویم دری

خسته ام از قفلهای زندگی

دلم پرواز بی نهایت می خواهد

دلم زندگی بی غم می خواهد

دلم می خواهد پربگشایم و بگریزم

دلم می خواهد وارهم از این مرداب

دلم می خواهد بیابم منزلم را

منزلم جایی است که تو باشی آه ای خدا !!

امروز هم دلم سیاه است

عصرها می گذرند

این روزها تداعی گر غم اند

جمعه ها بس دل گیر است

سالهاست زندگی من

روزی جز جمعه را تکرار نمی کند

غرق این جمعه های دل گیر بی پایان شدم

آیا پایانی پیش رو خواهد بود ؟